Idioma puinave

Puinave 'Wãnsöhöt'
Faláu en	Colombia  Venezuela
Rexón	Gauinía (Col), Amazones (Ven)
Falantes	~2.240 (1997)[1]
Puestu	Non nos 100 mayores. (Ethnologue 1996)
Familia	Llingua aisllada
Alfabetu	Alfabetu llatín
Estatus oficial
Oficial en	En Colombia y Venezuela tien reconocencia como llingua oficial nel so territoriu
Reguláu por	Institutu Colombianu d'Antropoloxía y Hestoria
Códigos
ISO 639-1	nengún
ISO 639-2
ISO 639-3	pui
Estensión del puinave

L'Idioma puinave ye una llingua de la Orinoquia, presente nel oriente de Colombia (Departamentu del Guainía) y l'occidente de Venezuela (Estáu Amazones), dende'l ríu Apaporis hasta'l ríu Guaviare^[2] y sobremanera nel ríu Inírida. Según censos d'estos países, falar pocu más de 3.300 persones.^[3]

consideróse-y como una llingua aisllada,^[4] anque tamién se-y clasifica como parte de la familia makú-puinave.^[5] Un estudiu comparativu consideró posible postular una rellación xenética del puinave con un proto-makú y amás un eventual sustratu entá non conocíu.^[6]

A pesar de ser una llingua estudiao y reconocío dende va décades,^[7] como munches de les amazóniques, ta en riesgu de sumir.^[2] Lo amenorgao de la población que la fala y la dificultá de la so pronunciación pa los hispanofalantes que la arredolen pueden tar ente les causes.^[7]

1. ↑ Anatole V. Lyovin (1997). An Introduction to the Languages of the World. Oxford: Oxford University Press, páxs. 338. ISBN 0-19-508116-1.
2. ↑ ^{2,0 2,1} Moseley, Christopher. «Encyclopedia of the world's endangered languages» (inglés). Routledge. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2010. «páx. 162»
3. ↑ Lewis, M. Paul (ed.). «Puinave» (inglés). Ethnologue: Languages of the World, Sixteenth edition. SIL International. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2010.
4. ↑ Landaburu, Jon. WBLAA (ed.): «Lengua aisllaes» (castellanu). Clasificación de les llingües indíxenes de Colombia. C.N.R.S. Universidá de Los Andes - Centro Colombianu d'Estudios de Llingües Aboríxenes, CECELA. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2010. «FAMILIA MACU-PUINAVE»
5. ↑ Fabre, Alain. Tampere University of Technology (ed.): «PUINAVE-MAKÚ» (castellanu). Diccionariu etnolingüístico y guía bibliográfica de los pueblos indíxenes suramericanos. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2010. «páxs. 1-3»
6. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes JMGH
7. ↑ ^{7,0 7,1} Peirson, Ellen Jean. Olga Trujillo R. (ed.): «Formes de destacar información na narrativa puinave» (castellanu). Artículos en Llingüística y campos allegaos. Institutu Llingüísticu de Branu - DIGIDEC - Ministeriu de Gobierno República de Colombia. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2010. «Páx. 17, notes 1 y 2»